03 apr Ik accepteer mijn offdays, want je soms rot voelen hoort bij het leven
Over Nanette Ze heeft altijd een voorliefde voor mode en design gehad, maar werkte op gebied van communicatie en duurzaamheid bij ngo’s en financiële instellingen. In 2015 ging ze aan de slag voor de duurzaamheidsafdeling van ING België in Brussel. Hier ontstond het idee voor Fashion platform Our World. Vanaf 2017 schrijft ze over duurzaamheid en innovatie in de mode en werkt inmiddels aan de uitbreiding van het platform, met als één van de initiatieven de Sustainable Fashion Gift Card.
In de huidige maatschappij die 24/7 doordendert, vol geweldige online levens en waarin iedereen gelukkig en succesvol wil zijn, voel ik mij steeds vaker een rare snuiter die het allemaal niet begrepen heeft. Want mijn leven is helemaal niet elke dag leuk. En ik probeer ook zeker niet ‘krampachtig’ de hele tijd gelukkig te zijn. Laat staan dat ik altijd maar super happy ben met mijzelf. Maar als ik om mij heen kijk, luister en het overschot aan zelfhulp boeken moet geloven, gaat er iets compleet mis met mij. Maar wat?
Als ik mensen hoor praten over de prestatiedruk die ze voelen, maar tegelijkertijd zichzelf torenhoge ambities en een sociaal picture perfect leven opleggen, denk ik vaak: ‘Zeik niet zo. Niet je ouders of sociale omgeving, je zit vooral jezelf in de weg.’ Want de mensen die ik dit meestal hoor roepen, hebben het vaak prima voor elkaar – maar blijkbaar willen we meer, nog meer en alles volgens het plaatje. Alleen ik weet inmiddels ook, dat dit niet zo zeer een ‘probleem’ is van het individu, maar een maatschappelijk probleem. Een stress-epidemie. Te veel mensen gaan gebukt onder de rompslomp van het moderne leven – en dat vind ik naar om te zien.
Ook ik ken net wat te veel mensen die (soms) worstelen met prestatiedruk, social media druk en het gevoel dat we 24/7 ‘aan’ moeten staan. Dat zijn mensen om wie ik geef en die ik respecteer. En als reactie op deze ontwikkeling zie ik allerlei ‘social influencers’ opduiken met net zomin een graad in de psychologie als ik die heb, maar alsnog tips en ideeën de wereld inslingeren over hoe je nog bewuster kan leven. Deze (veelal) dames ontketenen vaak een feest van herkenning en enthousiasme onder hun followers en worden gezien als één brok inspiratie.
Maar helpen de ideeën van deze influencers ons ook echt?
Laatste plaatste een prachtige vrouw met een ogenschijnlijk prachtleven een mooie foto van zichzelf op Instagram, met de tekst dat ze er op dit moment helemaal niet zo ‘glamourous’ bijloopt; ze heeft een offday. Waarvoor ze dan niet gewoon een foto van haar offday-hoofd plaatst? Dat even terzijde. Mijn eigen hoofd maakte in ieder geval de ‘rare kronkel’ en dacht: een offday is heel normaal, heeft iedereen weleens en daar is niets mis mee. Vaak moet je op je offday gewoon naar je werk en aan het einde van de dag val je gewoon weer in slaap. Tenzij je echt een burn-out hebt, word je de volgende ochtend wakker en voel je je op deze nieuwe dag weer als vanouds. Niets aan het handje, toch? Nou, niet in deze wereld vol prestatiedruk.
Elk gevoel dat maar een beetje negatief is, zoals een offday, lijken we tegenwoordig dood te moeten analyseren. De hierboven genoemde influencer vertelt dat zij op een offday stilstaat bij de vraag waarom zij zich vandaag zo rot voelt. Heb ik mijn vrienden wel vaak genoeg gezien? Eet ik wel goed? Of: misschien moet ik iets aan mijn omgeving veranderen? Uiteindelijk concludeert ze, dat op deze offday ze oké wil zijn met wie ze nu is, waar ze nu staat en met al de dingen die ze in de toekomst nog van haarzelf moet kunnen. Vandaag zegt ze tegen zichzelf dat ze nog aan het leren is en alles precies doet zoals het moet. Hashtag ‘#selflove’, compassie naar jezelf. Ze voelt zich weer zen.
“Niets aan het handje, toch? Nou, niet in deze wereld vol prestatiedruk”
Een verhelderend rekensommetje
Ik schrijf dit niet omdat ik op iemand wil bitchen – integendeel. En iedereen moet uiteindelijk doen waar hij of zij zich goed bij voelt. Maar wat ik hiermee wil illustreren, is waarom ik mij af en toe bijna wanhopig begin af te vraag wanneer we in deze maatschappij alsjeblieft weer eens gaan accepteren dat een dag en/of de dingen in het leven soms gewoon even wat minder leuk zijn. In plaats daarvan, wordt ons voorgeschoteld dat zelfs op een offday het goed zou zijn om te analyseren, inzichten te verkrijgen, opdat we actie kunnen ondernemen om weer iets te kunnen presteren – in dit geval: je weer goed voelen. Prestatiedruk ten top! Wilden we daar niet wat minder van? Of: heb ik het totaal niet begrepen? (Heel eerlijk, ik weet het soms niet meer…)
Al eerder schreef ik een column over burn-out en maakte ik een simpel rekensommetje. En dit keer is dit mijn rekensommetje:
We leven zeker 70 jaar. En als we onze eerst levensjaren, 1 t/m 4, daar vanaf trekken, dan blijken we maar liefst 365 x 66 is 24 090 dagen redelijk bewust op deze aarde rond te banjeren.
En wij denken dat we het al die 24 090 dagen leuk gaan hebben? Ons top en zen voelen? Nu ben ik de laatste die pleit voor een niet-leuk leven, maar klinkt dat niet als een illusie en moeten we ook niet gewoon een beetje realistisch zijn?
Kortom, hier mijn tip: Als je een keer een mindere dag of een zogenaamde ‘offday’ hebt, laat het gewoon. Het hoort bij het leven. Morgen is er weer een nieuwe dag. En zolang je niet écht burn-out bent, dan zal die beter zijn. En ik raad je aan om in die betere dag je energie te steken. Grote kans dat je meer presteert…
Voordat ik OW startte, was ik niet zo heel actief op social media. Maar omdat social media voor een online magazine een belangrijke outlet is en veel duurzame modemerken zich hier manifesteren, surf ik tegenwoordig wat af. Een wereld van influencers en #girlbosses is voor mij open gegaan, waar ik eerder nooit echt mee in aanraking kwam. Opeens is het onderdeel van wat ik zie, lees en hoor. Het fascineert mij, maar ik schrik er soms van hoe we online onszelf prestatiedruk en onzekerheden lijken aan te praten. Een mooie façade die het maatschappelijke probleem dat we hebben op gebied van onze mentale gezondheid, in mijn ogen, niet altijd helpt.
Geen reactie's