Over Meike Haar hart ligt bij innovatie en materialen. Zo maakte ze voor haar afstuderen aan Artemis mutsen van mensenhaar. Niet gek dus dat ze inmiddels in Eindhoven ontwerpt waar innovatie en textiel samenkomen. Daarnaast freelanced ze als ontwerper en stylist. Haar loopbaan begon ooit aan ArtEz. Ze studeerde er mode maar verliet de opleiding, omdat ze deze te veel gericht vond op het worden van die ene zeldzame ‘top ontwerper’.

Vorige week kreeg ik de vraag of ik mee wilde denken bij het ontwerpen van een verpakking van een tof product. Natuurlijk! Hoe leuk is het om eens een product een passende outfit aan te meten in plaats van een persoon. Eenmaal om tafel bleek het iets ingewikkelder…

Het product bestaat uit verschillende onderdelen. Deze moesten elk een eigen jasje krijgen en vervolgens in een op maat gemaakt “schuim bed” worden gelegd. Dit alles zou dan in een doos met een mooie cover moeten die is ingeseald met plastic. Wanneer het product online wordt besteld en via de post verzonden, komt er ook nog eens een doos omheen waar weer een plastic cover overheen wordt geschoven. Toen was ik stil.

Ik denk echt dat ik bijna een minuut met mijn mond open, maar zonder een kick te geven, heb zitten kijken naar wat er allemaal aan verpakkingsmateriaal voor me op tafel werd uitgestald. Is dit nu echt allemaal nodig? Natuurlijk snap ik dat je er voor wil zorgen dat een product heel aankomt bij de toekomstige eigenaar. En dat wanneer deze persoon het product ontvangt, de verpakking bijdraagt aan de hele beleving van het product. Maar is hier echt zoveel verpakkingsmateriaal voor nodig? En dus besloot ik ter plekke: ik wil dit product mooi, maar op een duurzame manier verpakken.

“Ik besloot ter plekke: ik wil dit product mooi, maar op een duurzame manier verpakken”

Belachelijk veel verpakkingsmateriaal

Al langer besef ik me dat we veels te veel verpakkingsmateriaal gebruiken. In mijn vorige column vertelde ik jullie al over mijn verhuizing. Voor de nieuwe woning moesten de nodige spullen worden aangeschaft. Dan word je weer even geconfronteerd met de belachelijke hoeveelheid verpakkingsmateriaal dat er wordt gebruikt. Ons huisje leek wel een vuilnisbelt! En dan zijn wij niet eens de grootste afval leveranciers van onze straat. Het gemêleerde gezelschap van winkels, cafeetjes en woonhuizen zorgt voor een waar afvalparcours wanneer het vuilnis wordt opgehaald.

Onlangs ook weer zo’n moment, ik was bezig kleding die ik online had besteld voor een styling opdracht terug te doen in de verpakking om retour te zenden. Ieder kledingstuk zit in een plastic zakje en mijn ervaring is wanneer je dit openmaakt het vaak scheurt. Wanneer je het kledingstuk houdt, grote kans dat het plastic zakje bij het afval verdwijnt. Als je het terugstuurt, wat gebeurt er dan met die kapotte zakjes? Worden ze gerecycled tot nieuwe zakjes of zijn we overbodig afval aan het creëren?

#STOPMETPLASTIC

Super fijn dat er tegenwoordig in winkels betaald moeten worden voor plastic zakjes. Dit zorgt ervoor dat er minder plastic gebruikt wordt. Maar we kunnen en moeten hier echt meer mee of tegen doen. Mooi dus om te zien dat National Geographic de hele maand in het teken staat van #STOPMETPLASTIC met documentaires over dit onderwerp en tips over hoe je thuis minder plastic kan gebruiken. En ook de geluiden vanuit de Europese Commissie over een verbod op plastic (wegwerpartikelen) waar een alternatief voor bestaat vind ik fijn klinken. Maar of verbieden de oplossing is? Zijn die alternatieven nu wel echt zo milieuvriendelijk? Zoals die enorme stapel stoffen katoenen tasjes die ik overal en nergens gratis heb gekregen. Voor de productie van één kilo katoen is bijvoorbeeld 10.000 kilo water nodig en worden veel bestrijdingsmiddelen gebruikt die schadelijk zijn voor het milieu.

Zelf eet ik regelmatig onderweg en heb nu altijd een setje bestek in mijn tas. Relatief een kleine moeite en je neemt zo wel verantwoordelijkheid. Daarnaast vind ik het ook echt fijner eten dan plastic of hout.

Maar goed, zo zijn er dus zo enorm veel producten en verpakkingen waar we echt anders mee om moeten gaan. En als ik dan toch de kans krijg om mij te bemoeien met een verpakking, moet ik dat maar doen. Weg met al die losse plastic zakjes! Laten we de outfit van dit product verduurzamen.

Zijn die alternatieven voor plastic nu wel echt zo milieuvriendelijk? Zoals die enorme stapel stoffen katoenen tasjes die je overal gratis krijgt.

Over #STOPMETPLASTIC van National Geographic

De hele maand juni staat National Geographic in het teken van #STOPMETPLASTIC. Met deze campagne willen ze aandacht vragen voor de plasticsoep in oceanen en het overmatige gebruik van wegwerpplastic, maar ook mensen aanmoedigen het gebruik van plastic te verminderen door een zestal plastic wegwerpproducten niet meer te gebruiken: wattenstaafjes, rietjes, koffiebekers, tasjes, bestek en flesjes. Dit is belangrijk, omdat jaarlijks zo’n 9 miljard kilo plastic in de oceaan eindigt. Daar voegt het zich bij de ‘plastic soup’: een enorme hoeveelheid plastic waarvan de kleine deeltjes ontzettend lastig op te ruimen zijn.

De hele maand juni zie je daarom op National Geographic documentaires, krijg je tips en vind je plasticverhalen in National Geographic Magazine en National Geographic Junior. Actrice en sociaal ondernemer Hanna Verboom, YouTuber Wouter van der Vaart (Dodo) en plastic soup surfer Merijn Tinga zijn ambassadeurs van #STOPMETPLASTIC.

Voor meer informatie over #STOPMETPLASTIC kijk op de campagne pagina.